Ο τυχερούλης
Έπιασε τη ξαδέλφη η θεία η Πηνελόπη
απάνω στο κρεβάτι της μια Κυριακή πρωί
ήταν η ξαδέλφη μου χωρίς το νυχτικό της
ήταν η ξαδελφούλα μου, καλέ, χωρίς βρακί
Και με τον κούκλο το τυχερούλι
πάνω-κάτω αχ αχ αχ έκανε μόνη το τραλαλά
Και με τον κούκλο το τυχερούλι
στο κρεβάτι αχ αχ αχ έκανε μόνη το τραλαλά
Νευρίασε η θεία μου κι έγινε μπαρούτι
κι έπιασε απ' το μαλλί την άτακτη μικρή
Το είπε και το απόγευμα στο θείο τον Παναγιώτη
κι έγινε συμβούλιο με θέμα τη Βιβή
Βρε εγώ σου τα λεγα γυναίκα πως τα περιοδικά
θα της το μάθουν το τραλαλά
Παρόλο που είναι όμορφη και πάντα ωραία ντυμένη,
καλή μου εξαδέλφη μου, με αγόρια δε πηγαίνει
όταν τη ρώτησε η μαμά γιατί είναι θλιμμένη
της λέει:
Ο τυχερούλης δε με αγαπάει μου το είπε καθαρά
με θέλει μόνο για τραλαλά